N-VA wil asymmetrisch arbeidsmarktbeleid

Valerie Van Peel en Axel Ronse, arbeidsmarktspecialisten van de N-VA, dringen bij Vlaams minister Hilde Crevits aan om snel werk te maken van een asymmetrisch arbeidsmarktbeleid. “Wij zijn bezorgd over de plannen van de federale regering om de langdurig zieken te activeren. Het Vlaams Parlement vraagt een bindend traject, maar wat we krijgen is een checklist. Wie dat pertinent weigert om in te vullen, behoudt nog steeds 97,5 procent van de uitkering. Daarmee zullen we het tij niet keren. Vlaanderen moet ambitieuzer zijn.”

Vlaanderen heeft zijn huiswerk gemaakt

De Vlaamse Regering wil meer mensen aan de slag en mikt daarmee op een werkzaamheidsgraad van 80 procent. Het aantal langdurig zieken nam de afgelopen jaren sterk toe. Vlaanderen heeft zijn huiswerk gemaakt en een plan opgemaakt met drie pijlers: preventie en werkbaar werk, de mogelijkheid voorzien om een (deel van de) uitkering te combineren met werken en een intensieve begeleiding op maat. “Als we de federale puzzelstukjes samenleggen, vrezen we het ergste. Het invullen van een vragenlijst is geen intensieve begeleiding. Wie hem bovendien weigert in te vullen, behoudt nog steeds 97,5 procent van de uitkering. Wij dringen daarom bij de minister aan om werk te maken van een asymmetrisch beleid zodat we een beleid op maat kunnen uittekenen en de Vlaamse ambities kunnen waarmaken”, stelt Ronse.

Beste leerling belonen in plaats van bestraffen

In het plan van de federale overheid worden de gewesten geresponsabiliseerd. “Dat is belangrijk, ware het niet dat de federale regering de beste leerlingen van de klas bestraft. Uit de teksten blijkt dat de gewesten die in het verleden minder inspanningen deden om langdurig zieken te re-integreren meer federale middelen zullen ontvangen om de achterstand in te halen. Als we de voorlopers afremmen, kunnen we moeilijk spreken van responsabilisering”, stelt Van Peel.

Tot slot is de N-VA ongerust over de concrete uitvoering van de plannen. Uit de begrotingstabellen leert Van Peel dat de hoge verwachtingen worden getemperd door een beperkt budget. “Voor deze maatregel wordt 15,4 miljoen euro uitgetrokken. Rekening houdend met de kost van 4.000 euro per traject kunnen er dus amper 3.850 trajecten worden opgestart. Dat is zelfs minder dan de verdubbeling met 5.000 extra trajecten die Vlaanderen wil realiseren in 2022. Daarmee kunnen we dus onmogelijk een kentering veroorzaken”, besluit Valerie Van Peel.