Geen persoon naar wie ik zo opkijk als Geert Bourgeois

Eind januari 2014 belde Geert me onverwacht op met de vraag of ik wilde deelnemen aan de verkiezingen voor het Vlaams Parlement. Nu 10 jaar later ... De tijd vliegt

Mijn politieke drijfveer is nog steeds dezelfde. Zorgen dat nog voldoende mensen zin hebben om 'taart te bakken'.

De voorbije weken waren boeiend. Ik mocht spreken voor de ondernemers achter onze sterkste digitale groeibedrijven. Van hen vernam ik dat een software ontwikkelaar uit België 108.000 euro per jaar kost. In Boekarest is dat 58.000 euro.

Een bouwbedrijf uit Veurne vertelde me dat ze op bezoek waren geweest in Mons op de opening van een betoncentrale. Daar werden 100 medewerkers aangeworven uit ... China. U hoort het goed. Niet uit de regio Mons waar veel werklozen zijn maar uit China ...

Een technologiebedrijf uit Jabbeke zette recent Nederlandse werknemers over naar hun Belgische vestiging. Om hen hier netto hetzelfde te laten verdienen zijn ze maar liefst 15% duurder dan in Nederland.

Een machinebouwer uit Wevelgem liet me weten dat hun ziektedagen spectaculair gestegen zijn sinds Vivaldi maar liefst 3 ziektedagen zonder doktersbriefje in het leven riep. Bovendien hebben ze massa's werk aan het invullen met het registreren van verplichte opleidingsdagen (5 per jaar) voor hun werknemers.

Als we voedingsbedrijven in de regio Roeselare bezoeken dan horen we dat ze bijna geen inpakkers of magazijniers meer vinden in de EU.

Soms heb ik het gevoel dat we in het Romeinse Rijk op haar verval zitten. We hebben zo'n hoog niveau van welvaart bereikt dat we dreigen decadent te worden. Werken is een vies woord. Nochtans is het de motor van onze sociale zekerheid.

Ik ben voor herverdeling. Wie zware tegenslag kent of geboren wordt met een beperking moet geholpen worden. Maar vandaag is het systeem ontploft. Veel mensen die echt middelen nodig hebben krijgen er geen of staan op lange wachtlijsten. Tegelijk zijn er veel mensen die middelen krijgen ondanks het feit dat ze perfect zouden kunnen 'taart bakken'.

In de tijd van Daens zou ik syndicalist geweest zijn. Vandaag vind ik dat gans onze sociale zekerheid en arbeidsrecht compleet moet herschreven worden.

Ik ga vaak fietsen in Pays des Collines. Wondermooie streek maar vergane glorie. Dit is niet de toekomst die ik wil doorgeven aan onze volgende generatie.

We hebben nog innovatieve bedrijven maar we mogen ze niet als vanzelfsprekend beschouwen. De wereld rondom ons evolueert snel.

We mogen echt niet opnieuw 5 jaar aan serieuze hervormingen verliezen. Nu is het 'money time'.

Of ik zal verkozen worden vanop de derde plaats voor het federaal parlement? Dat hangt volledig van alle West-Vlaamse kiezers af.

Ik zou graag de kans krijgen om ons arbeidsrecht grondig te hervormen. Onze welvaart garanderen voor de volgende generatie. Dat is ook wat Geert Bourgeois drijft en waar hij zijn leven lang al voor werkt, dag & nacht, met hart & ziel