Wetsontwerp minimumlonen beschermt werknemers niet maar ondergraaft onze concurrentiepositie

Kamerlid Axel Ronse (N-VA) reageert kritisch op het wetsontwerp dat vandaag in de kamer voorlag en dat zogezegd uitvoering geeft aan een deel van de Europese richtlijn inzake minimumlonen. “Dit wetsontwerp heeft potentieel negatieve gevolgen voor de Belgische arbeidsmarkt en economie. Het maakt onze sociale wetgeving nog complexer en verslechtert potentieel onze concurrentiepositie inzake loonkost.”

 Complexe oplossing die rigide wetgeving nog verzwaart

Het wetsontwerp voorziet een verplichte procedure of actieplan om een dekking van minstens 80% van de lonen door CAO’s te voorzien. Ronse stelt dat België al een uitgebreide en goed functionerende sociale wetgeving heeft, waarin de bescherming van werknemers en minimumlonen stevig verankerd is. “Onze huidige dekkingsgraad van het sociaal overleg bedraagt 96%, ver boven de voorgestelde drempel van 80%. Het invoeren van een verplichte procedure of actieplan bij een daling onder die grens lijkt dan ook volledig overbodig,” aldus Ronse.

 Bedreiging voor concurrentievermogen

Ronse wijst ook op de impact van de richtlijn op landen met hoge loonkosten, zoals België. “De gedetailleerde toetsingscriteria, zoals een minimumloon afgetopt op 60% van het mediaan brutoloon, ondergraven de autonomie van lidstaten. Voor België, waar minimumlonen al tot de hoogste in Europa behoren, is dit nefast voor ons concurrentievermogen.”

 Hij benadrukt ook de vicieuze cirkel waarin werknemers belanden door de hoge lasten op arbeid. “Van elke euro extra loon houdt een werknemer met een mediaan inkomen slechts 40 cent netto over. Voor werkgevers betekent datzelfde extra loon een drievoudige kost. Dit zorgt voor een lage loonspanning en ontmoedigt loopbaanontwikkeling.”

 Kritiek op bijkomende ontslagbescherming

Het wetsontwerp introduceert bovendien strengere ontslagregels en extra bescherming voor werknemers die een klacht indienen over minimumlonen. Ronse ziet dit als een stap te ver. “Enkele jaren geleden zijn al spelregels ingevoerd tegen willekeurig ontslag. Is het echt nodig om nog meer complexiteit toe te voegen? Dit is wederom een voorbeeld van sluipende regulering die vooral de arbeidsmarkt verder verstikt.”

  Gelijk speelveld, maar tegen welke prijs?

“In theorie behouden lidstaten autonomie omtrent loonvorming, maar in de praktijk zorgen de nieuwe regels ervoor dat België onevenredig hoge minimumlonen moet hanteren in vergelijking met heel wat andere EU-landen . Dat komt omdat België een kenniseconomie waar de focus ligt op innovatie en hoogwaardige jobs. En net dat gaat ten koste van kortgeschoolde werknemers hier die zo uit de markt worden geprijsd”