Track and Trace lokt 52.000 bezoekers en daar zit topfotografe voor iets tussen

Het fotofestival Track and Trace loopt op zijn laatste benen en zal zondagavond afklokken op ruim 52.000 bezoekers. Een uitstekend resultaat en een mooi visitekaartje voor Kortrijk dat er alles aan wil doen om in 2030 culturele hoofdstad van Europa te worden.

Wie het gratis fotofestival nog wil meepikken, zal zich moeten reppen en vrede moeten nemen met het outdoor programma. Binnen is alles volzet en dat was de afgelopen zes weken niet anders in de weekends. Bij de dienst toerisme is te horen dat de bezoekers niet alleen uit alle hoeken van Vlaanderen afkomstig waren, maar dat er ook vanuit Wallonië en Brussel flink wat interesse was.

Initiatiefnemer Jozef Lievens en schepen van Cultuur Axel Ronse (N-VA) zijn bijzonder tevreden. “Het is de eerste keer dat we ons hebben kunnen tonen als kandidaat culturele hoofdstad en het was meteen een schot in de roos”, zegt Ronse. “Zonder coronabeperkingen voor de binnenlocaties zouden we nog meer volk gelokt hebben. Dat het evenement op veel belangstelling kon rekenen, komt zeker omdat er niet alleen werk van topfotografen te zien was, maar ook van tachtig lokale amateurfotografen.”

Magnum-fotografen

Toch lijkt iedereen akkoord te gaan dat de glansrol was weggelegd voor de 34-jarige Magnum-fotografe Bieke Depoorter, iemand die geboren en getogen is in Ingooigem, naar school ging in Kortrijk, maar inmiddels al vele jaren in Gent woont. Haar verhaal doet sterk denken aan dat van Carl De Keyzer, ook een gevierd Magnum-fotograaf met wortels in de streek rond Kortrijk, maar inmiddels ook al lang uitgeweken naar Gent. Toch wel opmerkelijk dat twee geboren Kortrijkzanen deel uitmaken van het gerenommeerde fotoagentschap Magnum, als je bedenkt dat er amper drie levende Belgen zijn die dat kunnen zeggen. Nummer drie, Harry Gruy- aert, woont in Parijs.

Artistieke pretenties

Zegt dat iets over een regio die in de eerste plaats toch geroemd wordt om zijn sterke economische prestaties? Is het hier dan toch vruchtbare grond voor mensen die artistieke ambities koesteren? “Ik denk niet dat je er grote conclusies aan kunt vastknopen”, zegt Bieke Depoorter. “Zelf was ik trouwens helemaal niet met fotografie bezig in mijn jeugdjaren. Pas nadat ik me op mijn achttiende in Gent gevestigd heb en lessen begon te volgen in het KASK (De koninklijke academie voor Schone Kunsten, red.) is dat beginnen te groeien.”

Ook Carl De Keyzer zegt dat zijn talent pas echt ontbolsterd is in Gent. “De liefde voor de fotografie kreeg ik wel al op jonge leeftijd te pakken, nadat mijn ouders verhuisd waren van Kortrijk naar Lauwe”, zegt hij. “Een buurjongen had een nonkel, een soort mad professor die raketten maakte, maar ook een donkere kamer had. Ik was daar niet uit weg te slaan. Ik ben toen ook foto's beginnen te maken, maar de artistieke pretenties zijn pas later gekomen.”

Ondertussen bracht Bieke Depoorter het fotoboek Agata op de markt. Dat kost 69 euro en is vanaf volgende week te verkrijgen in de boekhandel en via www.biekedepoorter.com