Kamerlid
Kruimelpad
Axel Ronse weerlegt berichtgeving: “Werkonwilligen riskeren meer kans op sanctie sinds VDAB bevoegd is”
Vlaams Parlementslid Axel Ronse reageert op mediaberichtgeving als zou de VDAB niet meekunnen inzake de sanctionering van werkonwillige werklozen. Hij nodigde kopstukken van de VDAB uit in het Vlaams Parlement. “Een werkloosheidsuitkering is geen vrijblijvende zaak”, maakte Axel Ronse duidelijk.
Sancties geen doel op zich
Op vraag van Vlaams Parlementslid Axel Ronse hield het Vlaams Parlement een hoorzitting met Wim Adriaens, topman van de VDAB, en met Hilde Eestermans, directeur controledienst bij de VDAB. Aanleiding was een recent artikel in De Morgen dat expliciet stelde dat de VDAB ‘niet mee kan’ inzake het sanctioneren van werkonwillige werklozen. “Sancties zijn voor ons geen doel op zich. Uitstroom naar werk wel. Toch is het erg belangrijk dat wie weigert in te gaan op een sollicitatiegesprek, opleiding of stage gesanctioneerd wordt. Een werkloosheidsuitkering is geen vrijblijvende zaak”, zegt Vlaams Parlementslid Ronse.
Kwalijke perceptie door RVA
Uit de hoorzitting blijkt dat de VDAB in tegenstelling tot de eerdere berichtgeving wel degelijk strenger sanctioneert dan de RVA toen die bevoegd was. In 2014 en 2015 kregen respectievelijk 20,4 procent en 14,90 procent van de werkonwillige werkzoekenden een verwittiging of sanctie. Toen was de RVA bevoegd. In 2018 kreeg 21,20 procent van de werkonwillige werkzoekenden een verwittiging of sanctie. “Hiermee is duidelijk dat de VDAB wel degelijk zijn verantwoordelijkheid neemt. Ik hoop dat RVA dergelijke onjuiste informatie over nota bene Vlaamse bevoegdheden vanaf nu achterwege laat. Het is al de derde keer dat zo’n kwalijke perceptie wordt opgewekt”, aldus Axel Ronse.
Controle op actief zoekgedrag
Het Vlaams Parlementslid pleit ervoor dat de VDAB zich nog extra toelegt op controle op het actieve zoekgedrag van werkzoekenden. Op vandaag gaat veel van de inspanning naar de vraag of de werkzoekende effectief ingaat op wat hem concreet wordt aangeboden. Tot slot concludeerde Ronse dat de ‘passieve’ en ‘aangepaste’ beschikbaarheid de inspanningen inzake activering van de VDAB bemoeilijken. “De federale regering zou beter komaf maken met die statuten. Laat de VDAB op maat bepalen per werkzoekende wat de afspraken rond beschikbaarheid moeten zijn”, besluit Axel Ronse.